SESİZ EYLEM SÜRECİ BAŞLATMAK İÇİN BİR KAÇ ÖNERİ
Arkadaşları(n)mın çoğunu sanıyorlar ki susuyor. Herkes sesiz bir dinleme sürecinde ve olayları sağlık bir analiz etme çabasındalar diye düşünüyorum en iyimser bir anlayışla..
Herkes sesiz çoğunluk olduğunun bilincindedir mutlak.
Evet. Bizler çoğuz, sayısız bir çoğunluktayız.
Bizlerden korkuyorlar, bizlerin uykusundan, ölüsünden korkuyorlar!
HALK demek korku demektir. “Benim halkım” diyenler korkusundan derler!
Bizleri kısa bir süre evlere kapatıp, korku düzeni kurmakla, bizlerin korktuğunu sanıyorlar. Evlere kapatmak onların kurtuluşu olmayacak ve olmayacaktır da.
Bizleri korktu sanıyorlar.
Bizler eylemimizi, prangayla, kelepçeyle, işkenceyle, idam sehpasında dahi eylemimizi yapanlardanız.
Yine yapacağız eylemimizi. Hem de onların hesap edemeyeceği eylemler.
Hatta daha özgürüz şimdi!
Ne ayağımızda pranga, ne bileklerde kelepçe, ne başımızda jandarma ne de polis elinde sorguda değiliz. Yani bir başka adıyla özgürüz ve eylemin her türlerine hazırız. Yaratıcılığımız bitmemiştir. Devrimciler her süreçte bir yolunu bulur karşı durmanın ve isyan etmenin, devrime gebe süreçlerinde!
Ne yapmalıyız?
Eylem yapmalıyız.
Eylem türü ne olmalı ve nasıl olmalı?
Bin bir çeşit eylem var hem de.
Çünkü; en etkili silah biziz!
Onların korkulu rüyası, kabusu bizlersek, yok olma korusunu gösterecek de bizler olmalıyız.
Yaratmaya devam edeceğiz.
Çünkü; bizler devrimciyiz!
En büyük silahımız, örgütlenmektir ve korkuları örgüttür.
Nerde örgütleneceğiz?
Alanlar yasak, mekanlar yasak.
“Kuralsızlığın kuralı” nı yaratmalıyız.
Çünkü; biz devrimcilerin ne zamanı vardır ne de mekanı!
Her ev alanımız olacaktır.
Her ev, “direniş komitesi” görevi yapacaktır.
Her ev, Faşizme ve kapitalizme kurşun atacaktır.
Kurşun illaki silahla atılmaz. Onlar bizleri nasıl şaşırtıcı eylemler yapıyorsa, bizlerde silahlarımızı değiştireceğiz. Sesiz eylem gibi kurşunsuz silah kullanacağız!
İlke olarak, samimi ve tutarlı olmak, kurşundan daha etkili olacaktır.
Nasıl mı?
Şimdi yapılması gereken ve yapacağımız eylemleri iyi özümsemek gerekir.
Biz insan olarak yaşamımızda, gıda hariç acil gereksinimimiz nelerdir?
Tek ve acil olanı gıdadır.
Gıda harici bizlere lazım olan gereksinimleri bir düşünelim.
Yani; Gıda hariç ne lazımsa, bir yıl boyunca almayacağız…
Elbise, ayakkabı, araba, ev, traktör, bisiklet, mobilet, araç, gereç, lüks ne varsa, lüks olmayan, en az elektrik kullanmak, en az gaz ve su kullanarak 1 yıl boyunca protesto edeceğiz!
1 yıl boyunca mecbur kalmadıkça, Otobüs, tramvay, tren, uçak hatta araba kullanmayacağız.
Çok mu zor?
Ne zorluklar yaşadığımız ve yaşayacağımızı düşünelim bir!
Geçmişteki eylemleri, eylemlerde kayıp ettiklerimizi, işkenceleri, idamları, dağlarda yıllarını vermişleri, cezaevlerinde ömrünü geçirmişleri düşünürsek, 1 yıl boyunca evinde eylem yapmak hatta “lüks bir eylem biçimi” diye biliriz.
1 yıl boyunca SESİZ EYLEM yapmak çok şeyi değiştirecektir.
Bunu yapmak için, sanal medyada gruplar kurmak, tartışmalar yapmak, mahalle komiteleri gibi kent grupları kurmak, kapitalizmin bu virüs tuzağı anında bizleri nasıl evlerimize hapsettiyse, bizler de onları artı kar’ları olan vahşi ekonomik düzenini TUŞ ede biliriz.
Sesiz kalmaktan utanma duygusundan arınmalıyız.
Sessizliğin sessizliğini, sessizce çığlığa dönüştürmeliyiz.
Katılmayan dostları ikna etmeliyiz. Milyonları eyleme geçirip, çarşımızda pazarımızda gezip ama hiç bir şey almadan dönmeliyiz evlerimize.
Gıda hariç hiç bir gereksinim olacağını sanmıyorum bir insanın!
1 yıl yeni geyim, araç ve gereç almadan yaşamayı deneyelim lütfen.
Bu çağrıya kulak verecek dostlar mutlak düşünmeleri gerekir.
Daha iyi düşünce ve eylem biçimleri eklemeli ya da yenisini sunmalıdırlar.
Zamanı kullanalım ve bu krizden biz de karlı çıkacak bir yol bulmak zorundayız.
Sessizliği, sesiz çığlığa dönüştürmek bizlerin elindedir yoldaşlar.
Sevgilerimle.
12 Haziran 2020
Bektaş Tosun
